Քվեարկության ցուցակների հրապարակումը մենք վաղուց ենք ասել, որ լավ քայլ է, պահանջված է, բայց բնավ բավարար քայլ չէ լավ ընտրություններ ունենալու համար: «Իրազեկ քաղաքացիների միավոր» ՀԿ համակարգող Դանիել Իոաննիսյանն այս մասին ասել է «Ազատություն» ռադիոկայանի եթերում՝ անդրադառնալով նախագահ Սերժ Սարգսյանի՝ ԵԽԽՎ-ի ելույթին, որում նա անդրադարձել էր ընտրական համակարգի բարեփոխումներին:
«Պառլամենտական վերջին ընտրություններից հետո իշխանությունների համար ցանկալի արդյունքի հասնելու մեխանիզմները փոխվել են: Դրանք ոչ թե տեղամասերում կեղծիքներն են, լցոնումներն են, այլ անձի փոխարեն քվեարկությունը և այլն, որի դեմ պայքարի էֆեկտիվ մեխանիզմներ արդեն կային, այլ ավելի շատ ընտրողների վրա ապօրինի ներգործության մեխանիզմներն էին՝ ընտրակաշառք, վարչական լծակների կիրառում: Այսինքն՝ այս տրանսֆորմացիան տեղի ունեցավ: Եվ, ըստ էության, չոր արդյունքը համարյա չփոխվեց»,-վերլուծել է ՀԿ-ի համակարգողը:
Անդրադառնալով «Իրազեկ քաղաքացիների միավոր» ՀԿ-ի բացահայտմանը՝ դպրոցների և մանկապարտեզների 114 տնօրենների վարչական լծակների չարաշահման դեպքին, Դանիել Իոաննիսյանն ասել է, որ միայն այդ բացահայտումը չէր, որ վկայում էր ընտրություններին վարչական լծակների կիրառման մասին: «Թե «114 տնօրենների» գործը, թե «զիբիլիքսը» փաստում էին, որ դա համակարգված է, դա պատմություն չէ մեկ-երկու կամ 10 անբարեխիղճ անձանց մասին, սա մի ամբողջ համակարգված գործընթաց է: «Զիբիլիքսի» դեպքում հստակ երևում էին համակարգվածության մեխանիզմները, հստակ երևում էր, որ մի շարք մարմիններ, օրինակ՝ ոստիկանությունը, վարչական ռեսուրս էին չարաշահում՝ հօգուտ Հանրապետական կուսակցության, «114 տնօրենների» դեպքում երևում էր դրա համատարածությունը և կազմակերպվածությունը»:
ՀԿ համակարգողի ձևակերպմամբ՝ ընտրությունները բավականին այլ տեսքի էին, քան նախորդ ընտրություններն էին, օրինակ՝ 2013 թ. նախագահական կամ 2012 թ. խորհրդարանական ընտրությունները, բայց արդյունքները նույնն էին, և սա պայմանավորված էր այն հանգամանքով, որ տեղի ունեցավ այդ արդյունքների ապահովման կամ ընտրակեղծիքների տրանսֆորմացիա: «Կոշտ դաշտից անցում կատարվեց ավելի փափուկ ընտրակեղծիքների դաշտ»:
Խոսելով կոռուպցիայի դեմ պայքարի մասին, որին անդրադարձել էր նախագահը ԵԽԽՎ-ում և ասել էր, որ փոքրիկ Հայաստանում 500 պաշտոնյա կհայտարարագրի ունեցվածքը, Դանիել Իոաննիսյանն ասել է. «Կարելի է համեմատել Ուկրաինայի հետ: Ուկրաինայի բնակչությունը Հայաստանի բնակչությունից կոպիտ հաշվարկով մոտ 20 անգամ ավել է: Ուկրաինայում հայտարարագիր է ներկայացնում 100.000-ից ավել պաշտոնյա, մի միավոր բնակչության թվով մի կարգով բարձր թվով: Դա է բարձր, ոչ թե Հայաստանի համար 500 հոգին: Քանի որ Սերժ Սարգսյանն ընդգծեց, որ դա բարձր ցուցանիշ է, ուզեցի ցույց տալ, որ Ուկրաինայում 10 անգամ ավելի բարձ է այդ ցուցանիշը: Ինքնին հայտարարագրերը ևս բավարար չեն, որովհետև Հայաստանում հայտարարագրերը թերի են, կրկին նույն Ուկրաինայի հետ համեմատենք: Այնտեղ պաշտոնյաները հայտարարագրում են ավելի շատ բան, քան Հայաստանում, հայտարարագրում են այն ամբողջ գույքը, որ իրենք օգտագործում են, ոչ միայն այն գույքը, որ իրենց սեփականության իրավունքով է պատկանում, այսինքն՝ չի կարելի գալ աշխատանքի թանկանոց մեքենայով և ասել՝ սա իմ ընկերոջ մեքենան է: Պետք է լինի հայտարարագրում»:
Դանիել Իոաննիսյանի խոսքով՝ Հայաստանում կոռուպցիայի դեմ պայքարի մեխանիզմները, որ ներդրվեցին հունիսին, բավականին թերի են և խոցելի, Հայաստանում չկա անկախ հակակոռուպցիոն իրավապահ մարմին և չի ստեղծվում, ի տարբերություն բազմաթիվ այլ երկրների՝ հետխորհրդային: Հայաստանն այս մասով բավականին խոցելի է:
