Z tymi symultanami Najdorfa to jest, jak opowiada Gawlikowski, ciekawsza i bardziej smutna historia. On te rekordy bił po to, żeby dać znać swojej rodzinie że żyje, bo był przekonany że o takich rekordach to prasa na całym świecie napisze. Nie mógł wiedzieć, że rodzina już wtedy skończyła w krematoriach Treblinki.
