Ներդրողները ղեկավարվում են երկու հիմնական գործոնով՝ ներդրումային պոտենցիալով և միջավայրով, նրանց պետք է կայունություն և կանխատեսելիություն, ինչը չկա արդեն երեք տարի, խաղի կանոնները բացարձակ հասկանալի չեն. մեզ համոզում են, թե չկա կոռուպցիա, բայց չկան նաև ներդրումներ, իսկ կոռուպցիան ներդրողի համար խաղի կանոն է: «Արմնյուզ» ՀԸ «#ՕրաԽնդիր» հաղորդման ժամանակ նման կարծիք է հայտնել բիզնես խորհրդատու Արեն Ապիկյանը:
«Պետությունը չի ուզում հանրայնացնել պատերազմի նյութական և ֆինանսական կորուստները, դա բարդ չէ, մի քանի օրվա գույքագրման աշխատանք է: Այս կառավարությունը պոպուլիստական է, հայտարարում է, թե այս տարվա մարտին 3 տոկոս աճ ենք ունեցել, բայց չի ընդունում, որ առաջին եռամսյակում արձանագրել ենք տնտեսական ակտիվության 2 տոկոսանոց անկում, 50 հազար մարդ է լքել երկիրը, արտագաղթի տեմպերն աղետալիորեն բարձր են, դա իր ազդեցությունը թողնելու է տնտեսության վրա»,- ասել է բիզնես խորհրդատուն:
Ըստ Ապիկյանի՝ նույնիսկ համեմատաբար լավ իրավիճակում Հայաստանն ինքնին գրավիչ չէ ներդրումների համար՝ փոքր շուկա է, սահմանները փակ են, վճարունակ չէ. «Մենք պետք է հավելյալ ջանքեր գործադրենք, որ ներդրողի համար հետաքրքիր դառնանք, որ դա չլինի միայն մեծահարուստ սփյուռքահայը, որը ոչ թե հանուն շահի, այլ հայրենասիրական մղումից դրդված է ներդրում անում՝ շատ հաճախ որպես բարեգործություն: Նրանցից շատերը նեղացել են, արդեն ներդրում էլ չեն անում, նրանց չեն գնահատում: Մեր հասարակությունը չի սիրում հարուստ, հաջողակ, կրթված մարդկանց, դա բոլշևիկյան մոտեցում է, որով այս իշխանությունը սնում է հասարակությանը»:
Բիզնես խորհրդատուի կարծիքով՝ նման քարոզչության արդյունքում Հայաստանում ապրող հարուստ մարդիկ կցանկանան իրենց կապիտալը տեղափոխել. «Մեր բնակչության մոտ 40 տոկոսը գյուղաբնակ է, այսինքն զբաղվում է գյուղատնտեսությամբ: Պատերազմի հետևանքով այս ոլորտը հայտնվել է ծանր վիճակում, պետությունը գյուղացուն միայնակ է թողել իր հողակտորի վրա: Մենք ենթադրում ենք, թե գյուղացին պետք է ֆերմեր լինի, բայց պետությունը պարտավոր է ակտիվորեն մասնակցել այս գործընթացին: Այսօր չկա գյուղատնտեսության համար պատասխանատու, բայց կա բարձր տեխնոլոգիաների նախարարություն»:
Արեն Ապիկյանի պնդմամբ՝ կառավարությունը պատկերացում չունի առաջնահերթությունների մասին, Հայաստանում այսօր ի՞նչ բարձրտեխնոլոգիական արդյունաբերություն կա: «Նախ պետք է սկսել արտադրել, օրինակ, ԱԹՍ-ներ, հետո նոր նախարարություն բացել: Իշխանությունն առաջնորդվում է բացառապես այսօրվա խնդիրները լուծելով, «մեզնից հետո՝ թեկուզ ջրհեղեղ» կարգախոսով: Փաշինյանն այսօրվա սենսացիայով դաշտը լցնում է, վաղն ինչ կլինի՝ կարևոր չէ, մոտեցումը հետևյալն է՝ այսօր էլ ձգենք, տեսնենք վաղն ինչ կլինի:
Ամենածանրը հոգեբանական այս վիճակը հաղթահարելն է: Մարդիկ այս հետտրավմատիկ սինդրոմից դեռ երկար ժամանակ չեն կարողանա դուրս գալ, ցավը շատ խորն է: Այս ամենից հետո Փաշինյանին դարձյալ ընտրողները դառնալու են պետության կորստի հանցակից»,- ամփոփել է Արեն Ապիկյանը:
Դավիթ Սարգսյան
