Στο πένθος έχει βυθιστεί η χώρα μετά τον τραγικό θάνατο των πέντε μελών της ελληνικής αποστολής ανθρωπιστικής βοήθειας στη Λιβύη ενώ τα ερωτήματα για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες έχασαν τη ζωή τους παραμένουν αναπάντητα.
Ο χρόνος για τις οικογένειες, που έχασαν τα παιδιά τους, έχει σταματήσει στη νύχτα της περασμένης Κυριακής, όταν η τραγική είδηση επιβεβαιώθηκε και οι ζωές τους, όπως λένε, διαλύθηκαν.
Με μια φωτογραφία του γιου της στα χέρια, η μητέρα του υπαξιωματικού Γιώργου Βούλγαρη που έπεσε εν ώρα καθήκοντος, θρηνεί. Ο Γολγοθάς που ανεβαίνει είναι ανείπωτος, όπως και ο πόνος που έχει φωλιάσει στην ψυχή της.
«Το παιδί ήταν ένας άγγελος. Διάλεξε αυτό το επάγγελμα με πολλή αγάπη», αναφέρει, μιλώντας στο Live News, η θεία του 27χρονου.
Και προσθέτει με δάκρυα στα μάτια: «Τώρα εμας μας σκότωσαν. Η σημαία μας είναι πάνω από όλα αλλά όχι να πηγαίνουν και στον κίνδυνο τα παιδιά έτσι».
«Πριν μια εβδομάδα περίπου είχε γυρίσει από την Αίγυπτο», συμπληρώνει ο θείος του.
Λόγια παρηγοριάς για τους στενούς συγγενείς του αδικοχαμένου αρχιλοχία είναι αδύνατον να απαλύνουν αυτές τις στιγμές τον πόνο τους. Ο 27χρονος με καταγωγή από το Μουζάκι της Καρδίτσας είχε παντρευτεί με σύμφωνο συμβίωσης πριν από 3 χρόνια και έκανε όνειρα με τη γυναίκα της ζωής του.
«Διάλεξε το πιο δύσκολο κομμάτι. Απαντήσεις θα μας δώσουν οι υπεύθυνοι, εμείς δεν ξέρουμε. Αυτό που ξέρουμε είναι πως ”έκλεισε” το σπίτι του κουνιάδου μου», αναφέρει η θεία του.
O 27χρονος αρχιλοχίας Γιώργος Βούλγαρης
Άσβεστος είναι ο πόνος και για τους στενούς συγγενείς της Γλυκερίας Μεμεκίδου και της Εύης Ανδρεαδάκη που υπηρετούσαν στις Ένοπλες Δυνάμεις ως νοσηλεύτριες.
«Τώρα χάνουμε και την Εύη με αυτόν τον τραγικό τρόπο. Ένα λαμπρό παιδί, ένα λαμπρό μυαλό που αναζητούσε τη γνώση παντού. Είχε 3-4 μεταπτυχιακά μετά τη στρατιωτική νοσηλευτική σχολή. Ήθελε να αφοσιωθεί στους ανθρώπους. Όλα της τα κίνητρα ξεκινούσαν από αυτό», εξομολογείται η νονά της.
Ο χαμός της Εύης εν ώρα καθήκοντος αποτελεί ένα οδυνηρό πλήγμα για την οικογένειά της, η οποία έχει δεχτεί δύο ακόμη φορές τα χτυπήματα της μοίρας. Ο αδερφός της είχε επίσης σκοτωθεί σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα, ενώ ο θείος της, Βασίλης Ανδρεαδάκης, ήταν πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας και έφυγε από τη ζωή επίσης εν ώρα καθήκοντος.
Η Εύη Ανδρεαδάκη
Η μητέρα της 46χρονης Γλυκερίας, τονίζει πως η κόρη της ήταν από το 96’ στο σώμα.
«Είναι Αντιπλοίαρχος, έχει δύο μεταπτυχιακά, ένα διδακτορικό στην ογκολογία και στη διοίκηση και οικονομία της υγείας. Έκανε εισηγήσεις σε πολλά ιατρικά συνέδρια στα θέματα ογκολογίας και διατροφής. Σαφώς είχε και αγάπη και πήγε οικειοθελώς και μας ενημέρωσαν και από το Σώμα νωρίς για ό,τι έγινε», λέει με θλίψη.
Η Γλυκερία Μεμεκίδου
Συγκίνηση προκαλούν και οι ιστορίες ζωής των δύο διερμηνέων που σκοτώθηκαν, του Φίλιππου και της Άντζελας Μανδαλιού, αδέρφια που κάθονταν δίπλα – δίπλα στο μοιραίο λεωφορείο.
Η 33χρονη μάλιστα είχε παντρευτεί πριν από μία εβδομάδα αλλά δεν ακύρωσε τη συμμετοχή της στην αποστολή, επειδή για εκείνη η προσφορά και η αλληλεγγύη είχαν πρωταρχική σημασία.
«Η Αγγέλα ήταν μία εβδομάδα μετά τον γάμο της. Ποια κοπέλα θα σηκωνόταν να πάει μετά το γάμο της μια εβδομάδα εκεί; Ποιος άνθρωπος μετά το γάμο του θα τα άφηνε όλα και θα έμπαινε σε αυτό το αεροπλάνο για να βοηθήσει;», αναρωτιέται στενή συγγενής της 33χρονης.
Τα δύο αδέλφια, διερμηνείς, που σκοτώθηκαν στο τροχαίο στη Λιβύη
To μεσημέρι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, διέψευσε μια σειρά από δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι στη Λιβύη έσπευσε κλιμάκιο της ΕΥΠ για να διαπιστώσει εάν όντως επρόκειτο για τροχαίο δυστύχημα και να αποκλειστεί η πιθανότητα τρομοκρατικής ενέργειας.
Το όχημα που καρφώθηκε πάνω στο πούλμαν της ελληνικής αποστολής, ήταν γεμάτο καύσιμα. Θεωρείται πιθανό να είχε πειραγμένο ντεπόζιτο αφού ο ανεφοδιασμός κατά τη διάρκεια μεγάλων διαδρομών στη Λιβύη είναι μια εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση λόγω του περιορισμένου αριθμού βενζινάδικων.
Σύμφωνα με τον ταξίαρχο εν αποστρατεία, Παναγιώτη Θεοδωρακίδη, έγιναν μια σειρά από λάθη που στοίχισαν ακριβά το μεσημέρι της περασμένης Κυριακής.
Τα μέλη της ελληνικής αποστολής έπρεπε να ήταν μοιρασμένα σε δύο πούλμαν και η ασφάλεια να καλύπτει τους υγειονομικούς με άλλα οχήματα και σχεδίαση.
Όπως συμπλήρωσε, δεν έγινε αναγνώριση απειλής και εκτίμησης κινδύνου, ενώ παραμένει άγνωστο αν λειτουργούσαν τα δορυφορικά τηλέφωνα.
Τα δύσκολα για τις οικογένειες των θυμάτων έχουν μόλις ξεκινήσει, με τα βλέμματα να είναι στραμμένα και στους 14 τραυματίες που προσπαθούν να αφήσουν πίσω τον εφιάλτη και να σταθούν και πάλι στα πόδια τους.
