Η εθνοφρουρά είναι παρούσα και σε ετοιμότητα σε περισσότερες από 13 πολιτείες – Αποστάσεις από τον Τραμπ παίρνει ο υπουργός Άμυνας, Μαρκ Έσπερ, ο οποίος δεν θέλει να βγει ο στρατός στους δρόμους.
Με πάθος και ένταση συνεχίζονται για δεύτερη εβδομάδα, παρά τις απαγορεύσεις κυκλοφορίας, οι διαδηλώσεις στις αμερικανικές πολιτείες για τη δολοφονία του Αφροαμερικάνου Τζορτζ Φλόιντ από λευκούς αστυνομικούς.
Οι περισσότερες διαδηλώσεις έχουν φιλειρηνικό χαρακτήρα, ωστόσο ακραία στοιχεία και ταραχοποιοί εκμεταλλεύονται το «επαναστατικό» κλίμα που έχει διαμορφωθεί στις ΗΠΑ και προχωρούν σε πράξεις ανομίας που βοηθούν μόνο τους δικαιολογητές του ρατσισμού και της αστυνομικής βίας.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι η μεγαλύτερη μερίδα των διαδηλωτών έχουν στραφεί κατά του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος βάζει λάδι στη φωτιά με τις αψυχολόγητες πράξεις του. Χτες, πόζαρε με τη Βίβλο στο χέρι μπροστά από ιστορική εκκλησία στο πάρκο Λαφαγιέτ της Ουάσιγκτον, αφού πρώτα οι αστυνομικοί καθάρισαν ολόκληρη την περιοχή από διαδηλωτές με δακρυγόνα.
Στη συνέχεια, προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις λέγοντας ότι δεν ρίχτηκαν ποτέ δακρυγόνα, ενώ διέψευσε επίσης ότι τον μετέφεραν σε ένα ασφαλές καταφύγιο λόγω των διαδηλώσεων που ήταν σε εξέλιξη έξω από τον Λευκό Οίκο, λέγοντας ότι πήγε όντως εκεί αλλά απλώς για να επιθεωρήσει τον χώρο.
Ακόμα και ο υπουργός Άμυνας του, ο Μαρκ Έσπερ, τον «άδειασε» καθώς δήλωσε αντίθετος στη χρήση του στρατού για την επιβολή του νόμου στις αμερικάνικες πολιτείες.
Εν μέσω επεισοδίων στις ΗΠΑ, στον απόηχο της δολοφονίας του 46χρονου Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ, τραυματίστηκαν από σφαίρες αστυνομικοί, ανάμεσα στους οποίους και ο 29χρονος Ελληνοαμερικανός, Σέι Μικαλόνις, ο οποίος δέχθηκε πυροβολισμό στο κεφάλι το βράδυ της Δευτέρας σε περιοχή του Λας Βέγκας.
Ο νεαρός αστυνομικός νοσηλεύεται σε μονάδα εντατικής θεραπείας, όπου δίνει μάχη για τη ζωή του.
Καθώς οι αστυνομικοί επιχειρούσαν να προβούν σε συλλήψεις, ένοπλος που στεκόταν στην άλλη άκρη του δρόμου, τράβηξε τη σκανδάλη και τραυμάτισε σοβαρά τον 29χρονο.
Το απόγευμα της Τρίτης, ο επί τέσσερα χρόνια αστυνομικός βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση σε πανεπιστημιακό ιατρικό κέντρο, με μηχανήματα υποστήριξης, σύμφωνα με πηγή του GreekReporter.com.
Για τον μαύρο πληθυσμό του Λος Άντζελες, οι σημερινές διαδηλώσεις στις ΗΠΑ ξυπνούν τις μνήμες των φυλετικών ταραχών του Watts το 1965 και του 1992, που ακολούθησαν την απαλλαγή των λευκών αστυνομικών για την άγρια κακοποίηση του Ρόντνεϊ Κινγκ.
Για μία ακόμη φορά, οι ταραχές προκλήθηκαν από την αστυνομική αγριότητα κατά της κοινότητας των μαύρων. Και, όπως και στην περίπτωση του Ρόντνεϊ Κινγκ στο Λος Αντζελες, ο αργός θάνατος από ασφυξία του Τζορτζ Φλόιντ βιντεοσκοπήθηκε από αυτόπτη μάρτυρα.
«Είναι θλιβερό, αλλά κατά πολλούς τρόπους, τίποτε δεν έχει αλλάξει εκτός από την χρονολογία», συνοψίζει ο Jody David Armour, καθηγητής του Πανεπιστημίου της νότιας Καλιφόρνιας (USC). «Η αστυνομική αγριότητα απέναντι στους μαύρους Αμερικανούς είναι παντού παρούσα και επίμονη, πράγμα που προκαλεί μαζικές διαδηλώσεις», λέει απαριθμώντας σειρά από γεγονότα σε ολόκληρη την χώρα.
Από την πρώην βεντέτα του μπάσκετ Καρίμ Αμπντούλ-Τζαμπάρ μέχρι το ανώνυμο πλήθος που κατέβηκε στους δρόμους του Λος Αντζελες για να απαιτήσει δικαιοσύνη, όλοι λένε το ίδιο πράγμα: ο θάνατος του Φλόιντ δεν ήταν παρά ένα από τα άπειρα γεγονότα που παραπέμπουν σε αιώνες φυλετικής αδικίας.
«Το 1992 δεν σημαίνει τίποτε. Αγωνιζόμαστε τα τελευταία 500 χρόνια του αφροαμερικανικού λαού», λέει ο τρεμάμενη φωνή μία διαδηλώτρια στο Χόλιγουντ.
«Το κάνουμε για τους προγόνους μας, για κάθε άνθρωπο θύμα των Λευκών, της αστυνομίας … Γι’ αυτό βρισκόμαστε στους δρόμους. Κουραστήκαμε. Δεν αντέχουμε άλλο. Συνεχίζουν να μας σκοτώνουν», λέει η 30χρονη.
“If you do not move, you will be dead!”
– Police in a military vehicle in Walnut Creek, California.
— Joshua Potash (@JoshuaPotash) June 3, 2020
Ωστόσο, αναλυτές και ακτιβιστές επισημαίνουν μία σημαντική αλλαγή το 2020: οι διαδηλωτές ξεπερνούν σε αριθμούς τον πληθυσμό των μαύρων κοινοτήτων. Είναι επίσης περισσότερο οργανωμένοι χάρη στο κίνημα Black Lives Matter.
«Αυτό το έχουμε ξαναδεί…οι άνθρωπο γνωρίζουν το στρες των ταραχών, τι είναι να καταστρέφουν την ίδια την γειτονιά τους», εξηγεί ο John Jones III, υπεύθυνος οργανώσεων αρωγής στο Watts, λαϊκή συνοικία μαύρων στο νότιο Λος Άντζελες.
Οι εκδηλώσεις οργής επεκτάθηκαν από το νότιο Λος Άντζελες στις πλούσιες συνοικίες, όπως το Μπέβερλι Χιλς, ή τις τουριστικές περιοχές, όπως η Σάντα Μόνικα.
Κι εκεί βρήκαν διαδηλωτές που δεν είναι ούτε μαύροι, ούτε φτωχοί, αλλά το ίδιο οργισμένους από τις φυλετικές διακρίσεις και την αστυνομική αγριότητα.
«Τώρα βλέπουμε εξωτερικά στοιχεία που δεν μοιάζουν με τα θύματα των δολοφονιών αυτών· βλέπουμε λευκούς ακτιβιστές που κάνουν βανδαλισμούς», λέει η Allissa Richardson, που διδάσκει Δημοσιογραφία στο USC και έχει γράψει ένα βιβλίο αφιερωμένο στην «δημοσιογραφία του smartphone», που ασκείται από τους μαύρους ακτιβιστές στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Πριν, βλέπαμε έγχρωμους να προκαλούν καταστροφές στις δικές τους κοινότητες, όπως στις ταραχές του Watts ή για τον Ρόντνεϊ Κινγκ», σημειώνει.
Για τον Jody David Armour, η οργή ξεπερνά το πλαίσιο της αστυνομικής βίας. «Κοινωνικές, οικονομικές, υγειονομικές ανισότητες…όπου και να κοιτάξεις, αυτοί που βρίσκονται στο πάτο του πηγαδιού είναι οι μαύροι Αμερικανοί. Ολο και περισσότεροι λευκοί πολίτες βγαίνουν από την άρνηση για το ζήτημα αυτό», προσθέτει βλέποντας στο φαινόμενο «ένα σημάδι ελπίδας».
«Θεωρώ ότι πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να λένε ότι υπάρχει πρόβλημα. Πως, ως Αμερικανοί, δεν αισθάνονται έτοιμοι να συμμετέχουν σε ένα σύστημα που κρατά το γόνατό του στον λαιμό της μαύρης Αμερικής».
Για την Τζέσικα Χάμπερτ, οι σημερινές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας είναι ένας τρόπος οικοδόμησης του μέλλοντος, «του δικού μου μέλλοντος». «Θέλω να μπορώ να είμαι βέβαιη ότι θα κάνω παιδιά ότι θα είναι ασφαλή».
Το κύμα επιθέσεων εναντίον δημοσιογράφων που καλύπτουν τις ταραχές στη διάρκεια των αντιρατσιστικών διαδηλώσεων στις ΗΠΑ ανησυχεί ιδιαίτερα τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης κάποια εκ των οποίων κατηγορούν τον πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ ότι δημιουργεί μια ατμόσφαιρα που ενθαρρύνει τη βία.
Την τελευταία εβδομάδα επιτροπές ελέγχου των μέσων ενημέρωσης έχουν καταγράψει πολλά περιστατικά αστυνομικής βίας εις βάρος δημοσιογράφων με εκπροσώπους του Τύπου να έχουν δεχτεί πυρά, να έχουν υποστεί ξυλοδαρμό, να τους έχουν κλωτσήσει, να τους έχουν ψεκάσει με σπρέι πιπεριού ή να τους έχουν συλλάβει.
Μάλιστα κάποιες από αυτές τις ενέργειες έχουν καταγραφεί και από την κάμερα.
We are facing a full-scale assault on the First Amendment freedom of the press.
These unconstitutional attacks against journalists will not go unanswered. pic.twitter.com/4B4fSjMY1s
— ACLU (@ACLU) June 3, 2020
Μια ανοιχτή επιστολή προς τις αρχές επιβολής του νόμου, στην οποία πρόσφεραν την υποστήριξή τους 18 οργανώσεις για την ελευθερία του Τύπου, περιλαμβανομένων της Εθνικής Ένωσης Τύπου και της Επιτροπής Προστασίας των Δημοσιογράφων, ζητεί την παύση «της σκόπιμης και καταστροφικής στοχοποίησης δημοσιογράφων επί του πεδίου».
Ένας απολογισμός από δημοσιογραφικές οργανώσεις κάνει λόγο για 192 παραβιάσεις της ελευθερίας του Τύπου στη διάρκεια των τελευταίων διαδηλώσεων, ανάμεσα στις οποίες 131 επιθέσεις, οι 108 από την αστυνομία.
Ο απολογισμός περιλαμβάνει 31 συλλήψεις, 46 περιστατικά επίθεσης με σφαίρες από καουτσούκ, 30 περιπτώσεις καταστροφής του εξοπλισμού, 30 περιστατικά επίθεσης με δακρυγόνα και 17 με σπρέι πιπεριού.
Κάποιοι υπερασπιστές των μέσων ενημέρωσης υποστηρίζουν ότι η κριτική που ασκεί συστηματικά ο πρόεδρος Τραμπ εναντίον του mainstream Τύπου έχει σταθεί αφορμή για επιθέσεις υπονομεύοντας την αξιοπιστία των δημοσιογράφων που καλύπτουν τις διαδηλώσεις έπειτα από τον θάνατο του Αφροαμερικανού Τζορτζ Φλόιντ την ώρα της βίαιης σύλληψής του από έναν λευκό αστυνομικό στη Μινεάπολις.
«Αυτό σαφώς και δημιουργεί μια ατμόσφαιρα όπου είναι πιθανόν να δει κάποιος επιθέσεις σε δημοσιογράφους», λέει ο Λεν Ντάουνι, ένα πρώην στέλεχος της Washington Post και νυν καθηγητής στο πανεπιστήμιο Arizona State, ο οποίος νωρίτερα φέτος έγραψε μια μελέτη για την κυβέρνηση Τραμπ και τα μίντια.
Ο Ντάουνι είπε ότι ενώ ο Τραμπ δεν ενθαρρύνει ανοιχτά τη βία κατά των δημοσιογράφων, η σκληρή ρητορική του «ενισχύει την πόλωση» ως προς την αξιοπιστία.
«Η χώρα είναι διχασμένη ανάμεσα σε εκείνους που πιστεύουν τον πρόεδρο και σε εκείνους που πιστεύουν τον Τύπο», σημείωσε ο ίδιος.
