Οι αριθμοί. Oι νεκροί στη Γάζα από τους ισραηλινούς βομβαρδισμούς των τελευταίων 13 μηνών έχουν ξεπεράσει τους 44.000, εκ των οποίων τουλάχιστον οι μισοί είναι γυναίκες και παιδιά. Οι νεκροί στον Λίβανο έχουν ξεπεράσει τους 3.700. Οι πραγματικοί αριθμοί και στις δύο περιπτώσεις είναι υψηλότεροι, αφού χιλιάδες πτώματα είναι θαμμένα κάτω από τα ερείπια.
To άρθρο. «Κλάψαμε μαζί με τους Ισραηλινούς στις 7 Οκτωβρίου του 2023, την ημέρα του πιο απεχθούς πογκρόμ μετά το Ολοκαύτωμα», γράφουν ο πρώην ευρωβουλευτής Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ και ο νυν ευρωβουλευτής Ραφαέλ Γκλισμάν σε κοινό άρθρο τους στη Monde. «Πιστεύαμε και λέγαμε πάντα ότι η Χαμάς είναι μια τρομοκρατική οργάνωση και ότι το Ισραήλ έχει δικαίωμα να την πολεμήσει και να εξοντώσει τους ηγέτες της (…) Η αδιαφορία όμως απέναντι στους Παλαιστίνιους και τους Λιβανέζους που σκοτώνονται κάθε μέρα είναι άραγε λιγότερο καταδικαστέα; Δεν βλέπουμε ότι ο Νετανιάχου και οι ακόλουθοί του είναι εγκληματίες; Δεν βλέπουμε τι κάνουν και σε τι αποσκοπούν; ‘Η το βλέπουμε και αρνούμαστε να το παραδεχθούμε και να το πούμε; Θέλουμε λοιπόν να είμαστε συνένοχοι των εγκλημάτων τους στο όνομα των εγκλημάτων που διέπραξαν οι τρομοκράτες της Χαμάς;».
Η απορία. Λανθασμένη χαρακτήρισε την έκδοση εντάλματος σύλληψης για τον Νετανιάχου ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, προσθέτοντας ότι «δεν βοηθάνε τέτοιες αποφάσεις» (ποιον;). «Δεν μπορούμε να εξομοιώνουμε ένα κράτος που δέχθηκε τρομοκρατική επίθεση από τη Χαμάς», συνέχισε, «με άλλες περιπτώσεις κρατών όπως η Ρωσία που επιτέθηκε στην Ουκρανία». Ο Παύλος Μαρινάκης δεν ξεκαθάρισε πάντως τι θα κάνει η Ελλάδα αν την επισκεφθεί ο ισραηλινός πρωθυπουργός. Θα του ανοίξει την αγκαλιά της όπως η Ουγγαρία του Ορμπαν ή θα τον συλλάβει εφαρμόζοντας το διεθνές δίκαιο, όπως δήλωσαν ότι θα κάνουν η Ισπανία, η Ιρλανδία ή το Βέλγιο;
Η συνέντευξη. «Ελπίζω ότι οι ευρωπαϊκές χώρες καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να είναι μέλη του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου α λα καρτ», λέει στην El País ο απερχόμενος ύπατος εκπρόσωπος εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ. «Δεν μπορείς να λες, αν το Δικαστήριο στρέφεται κατά του Πούτιν μ’αρέσει, αν στρέφεται κατά του Νετανιάχου δεν μ’ αρέσει. Οποιος είναι μέλος του Δικαστηρίου έχει υπογράψει μια δέσμευση. Είναι ένα θεμελιώδες ζήτημα. Αν η Ευρώπη δεν στηρίξει το ΔΠΔ, με κάθε χώρα να λέει «θα δω τι θα κάνω», το Δικαστήριο δεν είναι βιώσιμο».
Οι δύο πόλεμοι. Η στάση της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία είναι συνεπής και ορθή: αρκεί να δει κανείς τους χαρακτηρισμούς («Χρήσιμοι ηλίθιοι», «Πρόθυμοι ηλίθιοι») που της επιφύλαξαν χθες τα δύο ιδεολογικά άκρα. Αλλά στον άλλο πόλεμο της εποχής δείχνει μια αδικαιολόγητη μονομέρεια και αναλγησία. Εκτός βέβαια αν ο κυβερνητικός εκπρόσωπος εκφράζει «προσωπικές απόψεις».
