Ένας άνδρας που έζησε χωρίς καρδιά για 555 ημέρες κατάφερε να επιβιώσει χάρη σε ένα γκρίζο σακίδιο πλάτης που κουβαλούσε παντού μαζί του.
Ενώ οι περισσότεροι συχνά βάζουν στα σακίδια πλάτης φορητούς υπολογιστές, εκείνος είχε βάλει μια τεχνητή καρδιά (!!!).
Ο πατέρας τριών παιδιών από το Μίσιγκαν Stan Larkin, περίμενε για μεταμόσχευση και έζησε πάνω από ένα χρόνο χωρίς καθόλου την φυσική του καρδιά.
Τον Μάιο του 2016, οι γιατροί του στο Καρδιαγγειακό Κέντρο Frankel του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν του βρήκαν μια αντίστοιχη καρδιά δότη και έβγαλαν τον 25χρονο από τη συσκευή τεχνητής καρδιάς που τον κρατούσε στη ζωή για περισσότερο από ενάμιση χρόνο.
Ο καρδιολόγος του Larkin, ο Δρ Jonathan Haft, αναπληρωτής καθηγητής καρδιοχειρουργικής στο Πανεπιστήμιο του Michigan, δήλωσε ότι όταν πρωτοείδε τον Larkin, ο νεαρός άνδρας ήταν πολύ άρρωστος.
«Όταν πρωτογνώρισα τον Stan, πέθαινε στη ΜΕΘ μας και βρισκόταν σε πολλά μηχανήματα υποστήριξης της ζωής. Ήταν επιφυλακτικός απέναντι στην τεχνητή συσκευή – του να είναι πάντα συνδεδεμένος με τα εξαρτήματα της συσκευής – αλλά ήξερε ότι αυτός ήταν ο καλύτερος δυνατός τρόπος για να του δώσουμε χρόνο και να τον φέρουμε σε φόρμα για μεταμόσχευση», είχε πει στο CBS News.
O Stan Larkin πριν την μεταμόσχευση καρδιάς με το σακίδιο στην πλάτη
Ο Larkin ήταν ο πρώτος ασθενής στο Μίσιγκαν που πήρε ποτέ εξιτήριο με μια προσωρινή ολική τεχνητή καρδιά SynCardia. Έπρεπε να μεταφέρει μέρος του σωτήριου συστήματος μαζί του σε ένα σακίδιο πλάτης.
«Ήταν ένας συναισθηματικός οδοστρωτήρας», έλεγε ο Larkin σε συνέντευξη Τύπου, περιγράφοντας πώς ήταν να ζει με μια ολική τεχνητή καρδιά, που του εμφυτεύθηκε για να τον κρατήσει στη ζωή μέχρι να γίνει διαθέσιμη μια καρδιά δότη.
Ο Haft είχε κάνει τότε γνωστό ότι οι περισσότεροι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια δεν χρειάζονται μια συσκευή όπως αυτή που φορούσε ο Larkin, η οποία απαιτούσε έναν φορητό οδηγό βάρους 13,5 κιλών για να διατηρεί την τεχνητή καρδιά σε λειτουργία.
Μέχρι τότε, οι ασθενείς που είχαν προχωρημένη καρδιακή ανεπάρκεια και βρίσκονταν στη λίστα μεταμοσχεύσεων γίνονταν όλο και πιο άρρωστοι, αυξανόταν η εξασθένηση όσο περισσότερο περίμεναν, και αυτό σήμαινε ότι η πιθανότητα θανάτου ήταν μεγαλύτερη. Όμως συσκευές όπως αυτή του Larkin βοηθούν στην αλλαγή των προοπτικών.
Ο Λάρκιν, ο οποίος έμαθε για πρώτη φορά για την καρδιακή του πάθηση όταν κατέρρευσε σε ηλικία 16 ετών σε ένα γήπεδο μπάσκετ, μπόρεσε ακόμη και να ρίχνει καλάθια ενώ φορούσε τη συσκευή και περίμενε τη μεταμόσχευση.
Η ιστορία είναι ιδιαίτερα μοναδική επειδή και ο μεγαλύτερος αδελφός του Stan, ο Dominique, στηρίχθηκε επίσης σε μια ολική τεχνητή καρδιά πριν από τη μεταμόσχευση καρδιάς το 2015.
Ο Stan Larkin μετά την μεταμόσχευση
Τα δύο αδέλφια διαγνώστηκαν ως έφηβοι με οικογενή μυοκαρδιοπάθεια, έναν τύπο καρδιακής ανεπάρκειας που μπορεί να χτυπήσει φαινομενικά υγιείς ανθρώπους χωρίς προειδοποίηση. Η πάθηση συνδέεται με τον αιφνίδιο θάνατο μεταξύ των αθλητών και ονομάζεται αρρυθμιογόνος μυοκαρδιοπάθεια της δεξιάς κοιλίας.
«Θέλαμε να τους κάνουμε μεταμόσχευση καρδιάς, αλλά δεν πιστεύαμε ότι είχαμε αρκετό χρόνο. Υπάρχει απλά κάτι στη μοναδική ανατομική τους κατάσταση όπου η άλλη τεχνολογία δεν θα λειτουργούσε» έλεγε ο γιατρός τους.
Η μεταμόσχευση της καρδιάς του έφτασε τελικά τον Μάιο του 2016 και η επέμβαση έγινε στο Καρδιαγγειακό Κέντρο Frankel του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν.
«Οι περισσότεροι άνθρωποι θα φοβόντουσαν να περάσουν τόσο πολύ καιρό με [μια τεχνητή καρδιά], αλλά θέλω απλώς να τους πω ότι πρέπει να ξεπεράσετε τον φόβο, γιατί σας βοηθάει», δήλωσε στο CNN λίγο μετά την επέμβαση ο Stan.
«Πηγαίνω στο σπίτι μου τόσο γρήγορα μετά τη μεταμόσχευση, επειδή με βοήθησε να παραμείνω υγιής πριν από τη μεταμόσχευση», συνηθίζει να λέει…
