Αστροναύτες μετά από τις αποστολές τους στο διάστημα έχουν περιγράψει πώς μοιάζει το περιβάλλον εκεί. Είναι τόσο απέραντο, άδειο, κενό που ίσως δεν θα περίμενε κανείς να έχει τη δική του μυρωδιά. Αλλά σύμφωνα με αστροναύτες που έχουν πάει εκεί, το διάστημα έχει όντως μια ξεχωριστή μυρωδιά. Είναι αρκετά παράξενη, όπως αναφέρουν οι μαρτυρίες όσων επιστρέφουν.
Επιστρέφοντας στο διαστημόπλοιό τους, έχουν περιγράψει μια ποικιλία από μυρωδιές που παραμένουν στον αεροθάλαμο. Φανταστείτε το άρωμα καμένου μετάλλου και μπισκότων αμυγδάλου που αιωρούνται, κάτι σαν διαστημικός φούρνος.
Ο αστροναύτης της NASA Don Pettit το περιέγραψε καλύτερα με όσα δήλωσε στο Space.com. «Είναι δύσκολο να περιγράψεις αυτή τη μυρωδιά- σίγουρα δεν είναι το οσφρητικό ισοδύναμο με το να περιγράψεις τις αισθήσεις προερχόμενες από κάποιο φαγητό», είπε.
«Η καλύτερη περιγραφή που μπορώ να βρω είναι μεταλλική- μια μάλλον ευχάριστη γλυκιά μεταλλική αίσθηση». Την παρομοίασε επίσης με τη… γλυκιά μυρωδιά των αναθυμιάσεων της συγκόλλησης.
«Μου θύμισε τα καλοκαίρια στο κολέγιο όπου δούλευα για πολλές ώρες με ένα φλόγιστρο συγκόλλησης επισκευάζοντας βαρύ εξοπλισμό για μια μικρή επιχείρηση υλοτομίας», πρόσθεσε.
Άλλοι αστροναύτες φέρεται να την παρομοίασαν με τη μυρωδιά καμένου μετάλλου, καρυδιών και τακακιών φρένων, μπαρούτι, ακόμα και, κατά περίεργο τρόπο, με καμένο μπισκότο αμυγδάλου. Ενώ οι περιγραφές ποικίλλουν, όλες συγκλίνουν σε ένα κοινό θέμα για μια μυρωδιά καμένου.
Αυτό είναι λίγο πιο καθημερινό, είπε ο Pettit. «[Ο ISS] μυρίζει κατά το ήμισυ σαν μηχανουργείο-εργαστήριο, και μετά όταν μαγειρεύεις δείπνο και ανοίγεις ένα σακουλάκι με στιφάδο ή κάτι τέτοιο, μυρίζεις λίγο ψητό μοσχάρι», δήλωσε στο Space.com.
Υπάρχουν μερικές θεωρίες που μπορεί να εξηγήσουν τον λόγο που το διάστημα μυρίζει. Η πρώτη είναι η οξείδωση. Όταν οι αστροναύτες επιστρέφουν στο διαστημόπλοιό τους και ο αεροθάλαμος επανασυμπιέζεται, λαμβάνει χώρα μια χημική αντίδραση, σύμφωνα με το How Stuff Works. Τα άτομα του οξυγόνου στο διάστημα μετακινούνται στις στολές τους και αναμειγνύονται με την ατμόσφαιρα του σκάφους, δημιουργώντας μια μυρωδιά που μοιάζει με την καύση, χωρίς τις φλόγες και τον καπνό.
Έπειτα, υπάρχει μια θεωρία που περιστρέφεται γύρω από τις αμέτρητες εκρήξεις των άστρων κατά τη διάρκεια των δισεκατομμυρίων ετών που υπάρχει το σύμπαν. Το σύμπαν μας έχει γίνει μάρτυρας της γέννησης και του θανάτου αμέτρητων άστρων. Όταν τα αστέρια σβήνουν, το κάνουν με έναν κρότο, δημιουργώντας ενώσεις που ονομάζονται πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες (PAHs).
Αυτοί δεν είναι κάτι που συναντάμε μόνο στο διάστημα – υπάρχουν και στη Γη, σε πράγματα όπως ο άνθρακας, ο καπνός και ακόμη και τα τρόφιμα που τρώμε. Πιστεύεται ότι το ξεχωριστό άρωμα σαν καμένο οφείλεται σε αυτούς, οι οποίοι υπάρχουν ως κατάλοιπα ουράνιων εκρήξεων
