به شدت تحملش بالا بود. خیلی کمک حال من بود. وقتی از جبهه برمی‌گشت می‌گفت تا الان من نبودم و تو با وجود دخترمان فاطمه مجبور بودی در خانه بمانی. الان من بچه را نگه می‌دارم و تو هرجایی که دوست داری برو. ایشان بچه روستا بود، اما خیلی به روز فکر می‌کرد. منظورم این است که آن موقع مرد‌سالاری بود و ما از همسرهایمان توقع نداشتیم که در کار‌های خانه یا بچه‌داری همراهی‌مان کنند. ولی شهید خداداد از این حیث خیلی فکر بازی داشت. از کار خانه گرفته تا نگه داشتن بچه کمکم می‌کرد
