Լրագրողական կազմակերպությունների ղեկավարները նշում են, որ «Հեռուստատեսության և ռադիոյի մասին» նոր օրենքի նախագիծը չի համապատասխանում ժամանակակից պահանջներին, զարգացման հեռանկարներ չունի և հաշվի չի առնում միջազգային փորձը։
Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի նախագահ Աշոտ Մելիքյանն այսօր կայացած մամուլի ասուլիսին նշեց, որ լուրջ առարկություններ կան օրինագծում տեղ գտած մի շարք դրույթների հետ։
«Նախագիծը մեկտեղել է 7 տարվա բոլոր փոփոխություններն ու լրացումները՝ իրենց բոլոր թերություններով հանդերձ։ Մասնավորապես՝ ՀՀ-ն արդեն տարիուկես է անցել է թվային հեռարձակման, բայց չունի մասնավոր մուլտիպլեքս՝ թվային հեռարձակման ցանց։ Պետական մուլտիպլեքսը մրցակցության բացակայության պայմաններում կարող է թելադրել իր կանոնները։ Այսինքն՝ բացառվում է փոքր և միջին բիզնեսի ստեղծում»,- ընդգծեց նա։
Աշոտ Մելիքյանի խոսքով՝ մասնավոր մուլտիպլեքսները կարող են ընդգրկել ամբողջ հանրապետությունը կամ մարզը, համայնքը։
Օրինագծի հետ կապված հաջորդ մտահոգությունն այն է, որ անդրադարձ չկա տեղական հեռուստաընկերությունների խնդրին։ Թվայնացման գործընթացից դուրս է մնացել տեղական 10 հեռուստաընկերություն, որոնք գործում են անալոգային ռեժիմով։ Մելիքյանի տեղեկացմամբ՝ այդ ընկերությունների վիճակն օրեցօր վատանում է, և նրանք ամեն պահի կարող են փակվել։ Բացի այդ, չլուծված է մնում նաև հանրային հեռուստառադիոընկերության խորհրդի կազմն ընտրելու կարգը։
Հիշեցնենք, որ ՀՀ կառավարության նոյեմբերի 16-ի նիստում հավանության է արժանացել «Հեռուստատեսության և ռադիոյի մասին» նոր օրենքի նախագիծը և հարակից օրենսդրության մեջ լրացումներ կատարելու օրինագծերի փաթեթը։ «Հեռուստատեսության և ռադիոյի մասին» նոր օրենքի նախագծի մշակումը պայմանավորված էր ՀՀ Սահմանադրության փոփոխություններով։
Լրագրողական կազմակերպությունները ներկայացրել են նախագծի մշակման գործընթացի վերաբերյալ իրենց տեսանկյունը, ըստ որի՝ նախագծի մշակման ընթացքն իրականացվել է ոչ թափանցիկ և այն ուղարկվել է ՀՀ կառավարություն՝ առանց հանրային քննարկման ներկայացնելու: Նրանք պահանջում էին ստեղծել պետական կառույցների մասնագետներից ու անկախ փորձագետներից բաղկացած աշխատանքային խումբ՝ ժամանակակից պահանջներին համապատասխանող օրինագիծ մշակելու նպատակով։ Մինչդեռ օրենքը կազմած Արդարադատության նախարարությունից հայտարարել էին, որ սահմանված կարգով նախագիծը դրվել է հանրային քննարկման իրավական ակտերի նախագծերի հրապարակման միասնական կայքում, և այս ընթացքում լրագրողական կազմակերպություններից որևէ առաջարկ չի ստացվել։
Աշոտ Մելիքյանի խոսքով՝ e-draft.am կայքում օրենքի նախագծի հրապարակումը անհրաժեշտ, բայց ոչ բավարար պայման է։ Ըստ նրա՝ անհրաժեշտ էր կլոր սեղան- քննարկումներ և այլ ձևերով լայն քննարկումներ անել մասնագիտացված քաղաքացիական կազմակերպությունների հետ՝ օրենքի նախագծի մշակման համար։
«Օրենքի նախագիծը հավանության է արժանացել կառավարության կողմից և մոտեցումների վերանայման առումով առաջընթաց չկա։ Բարեբախտաբար, օրենքի նախագիծը դեռ չի ուղարկվել խորհրդարան և հնարավորություն կա մոտեցումները վերանայելու»,- հայտնեց նա։
Երևանի մամուլի ակումբի նախագահ Բորիս Նավասարդյանը երկու կարևոր խնդիր նշեց, որոնք ազդել են նախագծի կազմման վրա։ Առաջինը՝ կառավարական շրջանակների այն մտածելակերպն է՝ մարզերում պետք չէ ավելին, քան մեկ հեռուստաընկերություն։ Նրա կարծիքով՝ սա նշանակում է, որ կլինի միայն իշխանությունների շահերը պաշտպանող հեռուստաընկերություն։
«Երկրորդ մտածելակերպը հետևյալն է՝ Հայաստանը աղքատ երկիր է, այստեղ չկա այն շուկան, որը կարող է ապահովել բազմաթիվ հեռուստաընկերությունների գոյությունը, ուրեմն պետք է ամեն ինչ անել, որ նրանք չբազմանան, լինեն քիչ, փակվեն եղածները և մի քանիսով յոլա գնանք։ Բայց այդ մոտեցումը կարելի էր ընդունելի համարել այն պայմաններում, եթե ազատ մրցակցության հնարավորություններ ստեղծվեին»,- ասաց Բորիս Նավասարդյան։
